boek sprakeloos landschap
Ik ben verheugd om te kunnen mededelen dat mijn reis naar Antarctica nu heeft geleid tot het verschijnen van een fotoboek. Het boek, getiteld sprakeloos landschap bestaat uit 128 pagina’s, ca 100 foto’s en teksten van de bekende dichter en schrijver H.C. ten Berge. Het geheel is voorzien van een harde linnen kaft en een stofomslag.
Het boek sprakeloos landschap kunt u bestellen door een email met naw-gegevens te verzenden naar bannink@creatievefotografie.nl. De verkoopprijs is €25,00 excl verzendkosten.
Boekbesprekingen
Focus Magazine, april 2011
Antarctica was lang vrijwel onbereikbaar... en ongezien. Alleen onverschrokken ontdekkingsreizigers, zoals Amundsen en Shackleton, waagden zich per zeilschip naar de ongerepte vrieskou. Ruim honderd jaar later koersen er cruiseschepen langs de ijswanden, zodat ook gewone toeristen de kans hebben om hun indrukken fotografisch vast te leggen.
Fotograaf Wim Bannink deed het anders. Hij scheepte zich in op de bark Europa, een zeilschip gebouwd in 1911: dezelfde periode dat Shackleton zijn beroemde reis naar Antarctica maakte. Traag liet hij zich door de ijswereld voeren. Hij zag licht en schaduwen, glooiingen, kartelranden, lijnen en leegte. Een enkele pinguïn onderbrak de weidsheid die hem sprakeloos maakte. Bannink probeerde zijn intense gevoel in beelden uit te drukken. Hij keerde met honderden foto’s terug naar zijn woonplaats Zutphen terug en vervaardigde met hulp van kritische vrienden een boek in eigen beheer: een artistiek en financieel waagstuk.
Bannink slaagde. Hij maakt de kijker een reiziger die niet op reis hoeft om er te zijn. De fotograaf beziet het continent vanuit een geconcentreerde visie: Antarctica is licht en vorm. Het landschap is koel en hier en daar toch erotiserend. Elders is het ongenaakbaar en onneembaar. Overal dreigen wolkenpartijen. Als er licht valt, breekt het landschap in een geweldige schittering open. De tientallen foto’s - alle wit, zwart en blauwachtig van kleur - tonen dezelfde natuur, en toch zijn ze allemaal anders. In de verte is de fotograaf schatplichtig aan Ansel Adams, de Amerikaanse grootmeester van de landschapsfotografie.
Banninks beelden krijgen een extra poëtische kracht door de tekstregels van schrijver H.C. ten Berge (“En alles wat rest is de sneeuw op de sneeuw als de hand voor altijd gelegd op zichzelf”). Foto’s en woorden gaan heel goed samen in Sprakeloos landschap
Cadoc website voor fotografie
Fotograaf Wim Bannink heeft naar aanleiding van zijn reis naar Antarctica een fotoboek uitgegeven waarin hij zijn mooiste poolfoto's heeft gebundeld. Net als fotograaf Thijs Heslenfeld voor hem deed, legde Bannink de reis naar Antarctica met de in 1911 gebouwde bark Europa af. De driemaster roept onherroepelijk beelden op van voor-moderne ontdekkingstochten waarbij je overlevingskansen grotendeels in handen lagen van Vrouwe Fortuna en minder in die van de kapitein.
Sprakeloos, dat word je bij het zien van de foto's die Wim Bannink heeft gemaakt op zijn reis naar en verblijf op Antarctica. Wie denkt dat een woest en ledig landschap waar niets anders te zien is dan sneeuw, ijs, bergen, water en lucht, al snel gaat vervelen, wordt aangenaam verrast door de gevarieerde beelden die Bannink heeft weten te vangen. Een groot deel van de foto's waarbij landschap en de elementen met elkaar in gevecht lijken, hebben een bijna onaardse uitstraling en mag je gerust spectaculair noemen.
De foto's die Bannink maakte van het Antarctische landschap zijn indrukwekkend. De puurheid van de natuur en de grote invloed die de elementen hebben op het aanzien van het landschap hebben iets onwerkelijks. Dat de landschapsopnamen foto na foto zijn ontdaan van menselijke artefacten draagt ook niet bij aan een herkenbaar 'aards' beeld en lijken eerder afkomstig van de NASA. Zeker wanneer Bannink een ijsformatie in strijklicht weet te vangen waardoor er dramatische contrasten in licht en donker ontstaan.
Bij het doorbladeren van het boek zie je pas hoe rijk het kleurenspectrum is wanneer je alleen met blauw- en grijstinten zou mogen werken. Het mooist komt dit naar voren in opnamen die overwegend bestaat uit grijstinten maar waarbij dieper gelegen ijsholtes lichtblauw opschijnen. Ook erg mooi zijn de opnamen die in meer mistige omstandigheden zijn gemaakt en die het landschap en de lucht laten vervagen tot vrijwel één witte massa met hier en daar een donkere veeg.
De adembenemende landschappen zijn uitermate lastig in woorden te vangen. Bannink heeft de begeleidende tekst dan ook aan een professional overgelaten, de bekende dichter en schrijver H.C. ten Berge. Hij heeft veel minder woorden nodig dan ik om over te brengen wat de foto's teweegbrengen. Het enige dat mij rest is het boek als een absolute aanrader te betitelen.
